وصدای ....
وصدایی بلند شد
در همه عالم طنین انداز گشت
در همه هستی پیچید
مقربان درگاه می پرسیدند این چه صدایست
تاپ... تاپ...تاپ..
آری
خالق خلق کرد
وخدا قلب را آفرید همه هستی انسان را
قلب را در کالبد بی جان آدمی نهاد
از روح خود در آن دمید
وبه مقربان گفت سجده کنید براو که اوست آینه من
آینه قدرت وحکمت وبی انتهایم
و ندایی برخواست
که من برتر از اویم
که من از آتشم او از گل
او پست تر ازمن است من به پست تر از خود سجده نخواهم کرد
و خدا او را راند از درگاه خویش
واو قسم خورد که همه انسان ها را بفریبد و هلاک کند
وخدا گفت: که قلب انسان از برای من است وهرکه قلبش همراه من باشد هلاک نمی شود
آری قلب خانه خداست اما...
اما گویی خیلی ها در این عصر پرهیاهو قلب خود را در تاقچه خانه شان جا گذاشته اند یا گوشه ای از انباری انداخته تا خاک بخورد
خدایا چه کنم تا قلبم را بیابم
آخر دیرپایست که گم اش کرده ام....
خدایا به دادم برس.