.از آن توست هر جرعه ابی که مینوشم

. از آن توست هر لقمه نانی که می خورم

  ,از آن توست هر دم وبازدمم , از آن توست بوی گل رز نوشکفته در بهاران 

  ,از آن توست عطر یاس های سفید باغچه

 از آن توست هر نسیمی که میوزد و هر کوهی که استوار است وهردریای که بیکران است و هر جویباری که ضلال  ضلال است

 . واز برای توست نوای هزاردستان بر سرشاخساران نو شکفته

. از برای توست هر پیچش پیچک 

.ازبرای توست شیه اسبی سپید در دشتی ملامال از سبزی و خرمی

. و غرش امواج به هنگامه جدل باصخره های سترگ

 همهچیز و همه کس از برای توست واز برای ستایش تو ای که نیست از تو ستودنی تر

  .ای ستوده شده

     .....ای خدا 

وصدای ....

وصدایی بلند شد

 در همه عالم طنین انداز گشت

در همه هستی پیچید

مقربان درگاه می پرسیدند این چه  صدایست

تاپ... تاپ...تاپ..

آری

خالق خلق کرد

وخدا قلب را آفرید همه هستی انسان را

 قلب را در کالبد بی جان آدمی نهاد

از روح خود در آن دمید

وبه مقربان گفت سجده کنید براو که اوست آینه من

آینه قدرت وحکمت وبی انتهایم

و ندایی برخواست

که من برتر از اویم

که من از آتشم او از گل

او پست تر ازمن است من به پست تر از خود سجده نخواهم کرد

 و خدا او را راند از درگاه خویش

 واو قسم خورد که همه انسان ها را بفریبد و هلاک کند

وخدا گفت: که قلب انسان از برای من است وهرکه قلبش همراه من باشد هلاک نمی شود

آری قلب خانه خداست  اما...

اما گویی خیلی ها در این عصر پرهیاهو قلب خود را در تاقچه خانه شان جا گذاشته اند یا گوشه ای از انباری انداخته تا خاک بخورد

خدایا چه کنم تا قلبم را بیابم

آخر دیرپایست که گم اش کرده ام....

خدایا به دادم برس.